Blog Bv. Julia Schutter: Eindwerk: Contrast

Vooraf:
Na een lange periode van lessen BV zijn we toch bij het eind gekomen waarbij we ons eindwerk moeten inleveren.
Het is een lange weg geweest van gestress, getwijfel en ontevredenheid. Toch vind ik dat ik er in de laatste paar weken nog iets van heb kunnen maken.

Bij het maken van dit werk ben ik mezelf een aantal keer tegen gekomen.
'Wat moet ik nu doen? Hoe kan ik dit beter doen? Nee, dit is niet goed genoeg' . Ik trok mezelf heen en weer en zat vast in mijn eigen hoofd.

Vervolg 'Proces contrast'
Het laatste waar ik mee bezig was geweest op dit moment waren de mallen met wolven.
Het binnen/buiten was me hierbij goed bevallen, de verf ook. Het gaf een bepaalde sfeer aan het werk. Deze invloed zou ik later weer terug willen laten keren in mijn werk.
Ook het idee van recyclen was vanaf dit moment bij me gekomen.

Een kort probeersel met klei:
Voor dit project wou ik nog een keer gaan experimenteren met klei. Ik kwam er wel echter al snel achter dit dit hem niet ging worden.
Ik heb met dit probeersel wel een idee gekregen hoe het is om in 3D ofwel ruimtelijke manier te werken en daarbij een gevoel te creëren.
Het idee was een soort bubbel te creëren waar een poppetje in gevangen zat. Een soort contrast tussen werelden. Ruimtelijke afscheiding, maar ook een soort mentaal.
Dit was eigenlijk al een beetje het begin van mijn concept die later vele malen terug zou keren: Gevangenschap, contrast tussen ruimten.

Idee

Experiment

Over het zittende figuurtje was ik best tevreden, dit zou ook later weer terug keren ik mijn eindwerk.

Het begin idee van mijn eindwerk:
Het begon met een idee van een ruimte, daar zou wat in gebeuren.
Ik begon hiervoor een metalen kubus te maken die ik in elkaar had gezet om hier in te experimenteren.
Ik had door een boek zitten bladeren tot ik het plaatje hieronder tegen kwam.

Mijn idee was als volgt: ik zou ballonnen gaan knippen van papier, deze zouden 3D zijn en zo de ruimte opvullen als echte ballonnen. Hieronder zou een figuurtje hangen met touwtjes van wol.
(Het gebruik van wol was nu ook toegevoegd aan mijn lijstje van materialen).

Ballonnen experiment

Ik probeerde de ballonnen goed aan elkaar te krijgen, het zou op deze manier een bundel van allerlei ballonnen worden die het poppetje zou laten vliegen. Het was flink puzzelen en uiteindelijk was ik ook van dit idee afgestapt omdat het niet lukte. Jammer van al het papier, maar dankzij dit experiment had ik wel mijn metalen kubus verkregen.

De metalen kubus is eigenlijk het centrum van mijn ideeën geweest. In mijn eindwerk heeft het ook weer een centrale positie gekregen.

De volgende stap:
Ik had een kubus, wat wou ik hiermee creëren? Een gevoel, een contrast, iets dat in die ruimte was.
Ik wou dingen aan de bovenkant en onderkant vastmaken, hiervoor had ik metaal gaas aan de bovenkant vast gemaakt.
Mijn idee op dit moment was een soort scheiding tussen het slechte en het goede. Nare en blije gevoelens. Het gene in de kubus moest naar zijn, het gene wat op het gaas zou komen zou de normale wereld zijn.
De figuren vervreemden ik met wol. Het werden een soort voodoo poppetjes, op deze termen had ik ook op internet gezocht. Hier zou ik later op terug komen.
Ik ging eerst in mijn kubus experimenteren met het toevoegen van materialen en daarbij de kijk vanuit verschillende hoeken.

Na een hoop geëxperimenteerd te hebben wou ik het anders gaan aanpakken.
Maar eerst kreeg ik een idee in mijn hoofd waar ik gelukkig een foto van heb gemaakt:

Hoewel dit niks vergeleken is met mijn eindwerk zie je hier wel al ideeën van terug. Op dit punt dacht ik het nog niet te realiseren, maar ik was het zeker niet vergeten.

Ik ging verder breien op het manipuleren. Een pop vast aan touwen die een hand bestuurde.

Ik zou uiteindelijk gewild hebben een grote kubus te maken, zo hoog dat er een persoon in kan staan met genoeg ruimte.
De buitenkant zou vrolijk zijn en de binnenkant somber en zwart. Er zou een pop in staan of een persoon, vast aan touwen. Deze zouden weer vast zitten aan een hand die boven de doos zou uitsteken.
Ik wou van mijn presentatie een experience maken.

Toen ik met de kleine kubus bezig was ging ik een hand maken van wol. Weer dat contrast van binnen buiten net als bij de wolven met verf en de mallen.

Experiment

Hierna ben ik gestopt met mijn kleine kubus na een gesprek met mevrouw De Vries dat ik weer vast gelopen was.

Richting het eindwerk:
Het eerste wat er nu echt moest komen was die grote kubus waar ik een ruimte zou gaan inrichten.

Wat ik hierbij ook verzonnen had was een groot figuur van hout, dit zou in een grote kubus staan.
Aan de kubus zouden allemaal touwtjes van wol vast komen zitten, deze zouden vast worden gemaakt aan het figuur. Deze zou nu gevangen zitten in een ruimte. (ook van deze tekening ben ik vergeten een foto te maken).
Jammer genoeg (maar wel een geluk bij een ongeluk) was mijn op maat gezaagde hout gepakt door een andere klas. Dit hout was niet meer op voorraad en zodoende kon ik hier ook niet verder mee.
Wel met het geluk dat mijn ideeën opeens als een razende gingen.
Mevrouw Roos hielp mij hierbij. Ze hielp me brainstormen met de ideeën die ik had en al een keer had gehad.
Zo kwam ik weer terug op het idee van een ruimte in een ruimte. Ik wou een figuur hierin plaatsen, hiervoor ben ik naar de kringloop gegaan. Recyclen kon ik op deze manier toch doen. Iets was ik wou verwerken in mijn werk.
Bepaalde experimenten heb ik ook met gebruikte voorwerpen gedaan (zoals de poppen).
Mijn eindwerk bestaat ook uit mijn oude metalen kubus, deze is dus uiteindelijk ook gerecyclet.

Voor het idee had ik wol gebruikt om dit in het midden van de kubus te plaatsen.

Nu ik mijn poppen had en mijn kubus begon het inrichten.

Ik hing de metalen kubus eerst met wol in het midden, daarna had ik dit vervangen door echt sterk touw.
Alle knopen had ik zichtbaar gehouden, je mocht best zien dat alles met de hand gedaan was. De niet nette delen waren een onderdeel van de realiteit, ik wou een soort gevoel/sfeer creëren.

Zoals eerder dacht ik misschien touwen in de kleine kubus te hangen. Tussen deze touwen zou een figuur beknelt komen te zitten.

Ik had gekleurd wol gevonden met een overlopende kleur: paars, blauw, oranje achtig.

Ik kreeg opeens het idee om mijn kubus in te sluiten met dit draad. Ik probeerde het en het zag er goed uit.

Ik ging nu op de goede afstanden randjes inzagen in het hout. Hier kon nu goed de wol in blijven hangen om goed op zijn plek te blijven.

Proef: gekleurde wol rondom

De wol in het net met goede afstanden

Ik wou een figuur in mijn centrale kubus stoppen.
Bij de kringloop had ik verschillende figuren gehaald, hier moest echter niet een bepaalde betekenis achter zitten. Knuffels zouden bijvoorbeeld als symbool voor kinderen kunnen staan.
Ik had een barbiepop (iets wat eigenlijk voor kinderen staat) omwikkelt met wol, hierdoor zou het figuur veranderen van betekenis en beter het gevoel kunnen overbrengen zonder enige extra symbolisme. Het zou sterk overkomen.
Ik had het hoofd van de pop en een hanger van een kledinghanger eraf gehaald. De hanger had ik op de plek van het hoofd vastgelijmd en deze daarna in de kubus gehangen doordat ik 2 ijzerdraden in een kruis over de kleine kubus had vastgemaakt.

Vanaf dit moment begon ik met het wikkelen van wol. Ik had voor mezelf de keuze gemaakt: of met gekleurde wol de pop gaan omwikkelen of witte wol gebruiken en dat aantasten.

Zelf had ik voor de witte wol gekozen om het later met verf aan te tasten.

In mijn hoofd was het idee dat de witte wol stond voor het schone, door hier verf overheen te gooien zou je dit besmeuren. Het gaf een duister gevoel naar mijn mening.

Om dit eerst uit te testen ben ik oude poppen gaan gebruiken om dit te testen. Een soort recyclen waar ik weer erg voorstander van ben.

Daarna ben ik de pop gaan wikkelen in witte wol.

Onder de kubus (als het mogelijk is om hem op te hangen) zou ik een soort weerspiegelende plaat hieronder willen leggen die de ruimte vergroot en een soort andere beeld hiervan geeft.
Wanneer ik verf over dit figuur zou gooien zou dit ook op het weerspiegelende vlak komen.

Ik was aan het testen hou dit zou gaan met de verf. Nadat ik klaar was had ik de gebruikte spullen weer gerecycled in een werkje met diepte.

Voordat ik het echt over mijn figuur heen zou gooien testen ik het eerst uit met een andere barbiepop.
Ik had voor mezelf de keuze gemaakt: donkerblauw, lichtblauw en inkt. Eerst ging ik testen welke kleuren ik zou gaan gebruiken. Uiteindelijk zijn het ze alle drie geworden.

Toen ben ik het over mijn eigen figuur gaan gooien. De verf liep niet uit zoals ik het precies wilde, maar het zag er wel 'naar' uit naar mijn mening. Het gewilde resultaat dus.

Dit was eigenlijk de laatste stap in het maken van mijn eindwerk.

Het idee:
Het thema is contrast, tussen verschillende werelden en de omstandigheden. Het poppetje zit gevangen in zijn eigen wereld. De ruwe touwen laten duidelijk zien dat het een andere ruimte is in de grote kubus.
De verf is maar gewoon erover heen gekwakt zonder zorg, bij de touwen zie je allemaal verschillende soorten knopen. Je ziet sommige handelingen nog duidelijk zitten. Verf op de touwtjes, dit is ook allemaal erg ruw en naar mijn mening realistisch. Het moet niet allemaal netjes afgewerkt zijn, het beeld moet voor zich spreken, daar hoeft geen fraaiheid bij te zitten.

Hier nog verdere foto's ->